دلنوشته مهدوی
27 آذر 1396 توسط عاطفه دهقان طزرجاني
مولای من امام زمان
عادت کدرده ام هر وقت دیگر کاری نداشته ام بایدیاد شما بیافتم………
الان کجای گل نر گس ؟
شاید در حال سجده ای ……
شاید در حال گریه ……
شاید در بین الحرمین قدم میزنی….
شاید پیش مادرت زهرایی……
جای حق حق گر یه هایتان بلند شده قر بانت شوم پرونده اعمال مراکناربگذاربه چه امیدی مرورش میکنی؟
من تمام امیدمبه این است که بدست شماادم بشوم…..
چیزی ندارم غیر از اینکه مثل گذشته بگویم ……
شر منده ام
اللهم عجل ولیک الفرج